Drogie dzieci! Czy wiecie co to są marzenia? A jakie są Wasze marzenia? Czy jakieś marzenie spełniło Wam się ostatnio? Kolejne propozycje zabaw już na Was czekają, zapraszamy!
1. Na początek zapraszamy do posłuchania piosenki o marzeniach (link do piosenki poniżej).
2. Proponujemy ćwiczenie o nazwie „Walka na kulki”. Potrzebne będą do tego gazety. Zadaniem dzieci jest ugniatanie kulek i rzucanie w kierunku wyznaczonego celu. Po skończonej zabawie dzieci zbierają kulki i wrzucają do worka, kulki przydadzą się do kolejnej zabawy.
3. Przeczytajcie dzieciom wiersz Juliana Tuwima pt. "Dyzio marzyciel" (poproście dzieci, aby położyły się np. na dywanie). Po przeczytaniu wiersza zapytajcie dzieci: co robił Dyzio na łące; o czym marzył; co innego mogą przypominać chmury, o czym marzył Dyzio, jakie są ich marzenia?
Dyzio marzyciel
Julian Tuwim
Położył się Dyzio na łące,
Przygląda niebu błękitnemu
I marzy…
Jaka szkoda,
że te obłoczki płynące
Nie są z waniliowego kremu…
A te różowe,
że to nie lody malinowe.
A te złociste pierzaste,
że to nie stosy ciastek…
I szkoda, że całe niebo
Nie jest z tortu czekoladowego…
Jaki piękny byłby wtedy świat.
Leżałbym sobie, jak leżę,
Na tej murawie świeżej,
Wyciągnąłbym tylko rękę
I jadł… i jadł… i jadł…
3. Przygotujcie watę (bibułę, biały papier podarty na mniejsze kawałki) i niebieską kartkę. Poproście dzieci, aby ułożyły marzenia z waty jak chmury na niebie.
4. Do kolejnej zabawy potrzebne będzie pudełko (np. po butach). Wypełnijcie go kulkami z gazety, a wśród kulek ukryjcie skarby (np. przybory do malowania, warzywa, przybory do mycia, drobne zabawki, zabawkowe przybory kuchenne, owoce). Zadaniem dzieci jest odszukanie skarbów w pudełku, nie można wysypywać gazetowych kulek.
5. Dziecko otrzymuje przedmiot, który będzie jego kierownicą. Wyznaczcie miejsce, które będzie parkingiem. Dzieci - autka mogą jeździć w dowolnym kierunku. Na hasło „parking” powolutku poruszają się do tyłu i parkują w wyznaczonym miejscu.
6. Przygotujcie cztery dowolne zabawki dziecka (np. lalki, misie, auta). Ułóżcie je w rzędzie. Siedzą ... (np. lale) na tapczanie. Następnie prezentujemy je dzieciom od lewej strony do prawej (z punktu widzenia dzieci), stosujemy przy tym poprawną formę liczebników porządkowych – pierwsza, druga, trzecia, czwarta. Dziecko na polecenie rodzica pokazuje i określa pierwszą, drugą, trzecią i czwartą lalkę, mówi, ile jest lalek
